Ακόμα και το κάπνισμα είναι πιο υγεινό από τον φασισμό.

Κρατική επιχορήγηση εκατομμυρίων θα λάβει η Χρυσή Αυγή εάν απαλλαγούν οι κατηγορούμενοι

Και η εισαγγελέας κ. Οικονόμου ξεπλένει τη ναζιστική συμμορία. Άραγε έχει επίγνωση του τι ακριβώς κάνει; Προφανώς και θα έχει. Την ίδια στιγμή, για το πρεζοκάραβο του Μαρινάκη, οι μάρτυρες εξαφανίζονται από το πρόσωπο της γης και αυτό φαντάζει φυσιολογικό στην κοινωνίας της «κανονικότητας», του «νόμου και της τάξης».

Δηλαδή είναι τόσο σάπιοι δεξιοί; 

Μάλλον δεν υπάρχουν δημοκράτες δεξιοί στη συντηρητική παράταξη πλέον. Περάσαν στο απολιτίκ και την αποχή. Γιατί δε νοείται δημοκράτης πολίτης να δέχεται αδιαμαρτύρητα αυτές τις φρικαλεότητες που συμβαίνυον.

Μου φαίνεται αδιανόητο πάντως. Πόσο εκφασισμένη θεωρούν ότι είναι η κοινωνία μας για να δεχτεί την κρατική επιχορήγηση αυτών των δολοφόνων, ένα δωράκι για να ανασυγκροτηθούν αυτά τα εγκληματικά θρασύδειλα στοιχεία και να σφάξουν περισσότερους μετανάστες, πρόσφυγες και αντιφασίστες αγωνιστές. 

Και όλα αυτά από τους φόρους μας. Εμείς θα πληρώνουμε τον εξοπλισμό και την εκπαίδευσή τους. Μην ξεχνάμε ότι πληρώνουμε ήδη της αστυνομίας που είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Γινόμαστε συνένοχοι.

Ρε παιδιά, δεν πιστεύω να βυθιστήκαμε τόσο πολύ στη χαλαρωτική αποβλάκωση της αδράνειας και της ρουτίνας, που θα ξυπνήσουμε μια μέρα και θα συνειδητοποιήσουμε βίαια πως ότι κάνουν πλέον είναι νόμιμο, καθώς δεν υπάρχουν πλέον ατομικά και πολιτικά δικαιώματα. Το έχουν νομοθετήσει ύπουλα και σταδιακά. Όταν εμείς σταματήσαμε να παρακολουθούμε την επικαιρότητα, γιατί δεν θέλαμε να θυμώνουμε συνέχεια και να στεναχωριόμαστε. Γιατί η καταστολή δεν είχε εισβάλλει ακόμα στον προσωπικό μας χώρο.

Σε πρώτη φάση, διερωτώμαι: πού είναι οι διανοούμενοι, οι πνευματικοί άνθρωποι και οι καλλιτέχνες αυτού του τόπου να αρθρώσουν ένα ανάστημα και έναν λόγο ενάντια στην καταστρατήγηση της δημοκρατίας που λαμβάνει χώρα διαρκώς γύρω μας τους τελευταίους μήνες; Πράγματα που μέχρι χθες, θεωρούνταν αυτονόητα, όπως «δεν ξεβρακώνουμε κανέναν άνθρωπο στη μέση του δρόμου, γιατί είμαστε πολιτισμένοι άνθρωποι», «οι ναζί είναι κακοί, γιατί οι γενοκτονίες είναι κακό πράγμα», μπαίνουν σε αμφισβήτηση, καθώς καλείται το θύμα να απολογηθεί ότι δεν είναι κακό και όχι ο θύτης. Υπάρχουν άνθρωποι πρώτης και δεύτερης κατηγορίας πάλι, επειδή κάποιοι είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε μέρη που γίνεται συνεχώς πόλεμος και η φτώχια τους κάνει μετανάστες ή πρόσφυγες, ανάλογα με το πού βρίσκεται ο πόλεμος τη στιγμή που μιλάμε. Αυτό για πολλούς πολίτες πρώτης κατηγορίας ή πρώην δεύτερης κατηγορίας και έγιναν πρώτη (εδώ μιλάμε για σχιζοφρένεια), σημαίνει πως είναι εν δυνάμει εγκληματίες, άρα σαν τέτοιους θα πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε εξ αρχής. Δεν ντρεπόμαστε λίγο λέω εγώ. Και η νεοελληνική κοινωνία μάλιστα έχει το θράσος να υπεραμύνεται του χριστιανικού της θρησκευτικού αισθήματος.

Δεν θέλω να πιστεύω ότι έχουμε σαπίσει τόσο πολύ σαν κοινωνία. Μπορεί τα αντανακλαστικά μας να ενεργοποιούνται με πιο αργούς ρυθμούς, σε σχέση με άλλοτε. Κάποιες και κάποιοι μεγαλώσαμε άλλωστε. Εξακολουθώ όμως, να διατηρώ την αισιοδοξία μου ότι σαν λαός είμαστε φιλότιμος γιατί έχουμε δημοκρατικά φρονήματα. Και όταν θα έρθει η ώρα, θα τα υπερασπιστούμε. Λοιπόν, πρέπει να καταλάβουμε πως η ώρα έχει έρθει. Πόσα ακόμα θα ανεχτούμε;