Ακόμα και το κάπνισμα είναι πιο υγεινό από τον φασισμό.

Κρατική επιχορήγηση εκατομμυρίων θα λάβει η Χρυσή Αυγή εάν απαλλαγούν οι κατηγορούμενοι

Και η εισαγγελέας κ. Οικονόμου ξεπλένει τη ναζιστική συμμορία. Άραγε έχει επίγνωση του τι ακριβώς κάνει; Προφανώς και θα έχει. Την ίδια στιγμή, για το πρεζοκάραβο του Μαρινάκη, οι μάρτυρες εξαφανίζονται από το πρόσωπο της γης και αυτό φαντάζει φυσιολογικό στην κοινωνίας της «κανονικότητας», του «νόμου και της τάξης».

Δηλαδή είναι τόσο σάπιοι δεξιοί; 

Μάλλον δεν υπάρχουν δημοκράτες δεξιοί στη συντηρητική παράταξη πλέον. Περάσαν στο απολιτίκ και την αποχή. Γιατί δε νοείται δημοκράτης πολίτης να δέχεται αδιαμαρτύρητα αυτές τις φρικαλεότητες που συμβαίνυον.

Μου φαίνεται αδιανόητο πάντως. Πόσο εκφασισμένη θεωρούν ότι είναι η κοινωνία μας για να δεχτεί την κρατική επιχορήγηση αυτών των δολοφόνων, ένα δωράκι για να ανασυγκροτηθούν αυτά τα εγκληματικά θρασύδειλα στοιχεία και να σφάξουν περισσότερους μετανάστες, πρόσφυγες και αντιφασίστες αγωνιστές. 

Και όλα αυτά από τους φόρους μας. Εμείς θα πληρώνουμε τον εξοπλισμό και την εκπαίδευσή τους. Μην ξεχνάμε ότι πληρώνουμε ήδη της αστυνομίας που είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Γινόμαστε συνένοχοι.

Ρε παιδιά, δεν πιστεύω να βυθιστήκαμε τόσο πολύ στη χαλαρωτική αποβλάκωση της αδράνειας και της ρουτίνας, που θα ξυπνήσουμε μια μέρα και θα συνειδητοποιήσουμε βίαια πως ότι κάνουν πλέον είναι νόμιμο, καθώς δεν υπάρχουν πλέον ατομικά και πολιτικά δικαιώματα. Το έχουν νομοθετήσει ύπουλα και σταδιακά. Όταν εμείς σταματήσαμε να παρακολουθούμε την επικαιρότητα, γιατί δεν θέλαμε να θυμώνουμε συνέχεια και να στεναχωριόμαστε. Γιατί η καταστολή δεν είχε εισβάλλει ακόμα στον προσωπικό μας χώρο.

Σε πρώτη φάση, διερωτώμαι: πού είναι οι διανοούμενοι, οι πνευματικοί άνθρωποι και οι καλλιτέχνες αυτού του τόπου να αρθρώσουν ένα ανάστημα και έναν λόγο ενάντια στην καταστρατήγηση της δημοκρατίας που λαμβάνει χώρα διαρκώς γύρω μας τους τελευταίους μήνες; Πράγματα που μέχρι χθες, θεωρούνταν αυτονόητα, όπως «δεν ξεβρακώνουμε κανέναν άνθρωπο στη μέση του δρόμου, γιατί είμαστε πολιτισμένοι άνθρωποι», «οι ναζί είναι κακοί, γιατί οι γενοκτονίες είναι κακό πράγμα», μπαίνουν σε αμφισβήτηση, καθώς καλείται το θύμα να απολογηθεί ότι δεν είναι κακό και όχι ο θύτης. Υπάρχουν άνθρωποι πρώτης και δεύτερης κατηγορίας πάλι, επειδή κάποιοι είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε μέρη που γίνεται συνεχώς πόλεμος και η φτώχια τους κάνει μετανάστες ή πρόσφυγες, ανάλογα με το πού βρίσκεται ο πόλεμος τη στιγμή που μιλάμε. Αυτό για πολλούς πολίτες πρώτης κατηγορίας ή πρώην δεύτερης κατηγορίας και έγιναν πρώτη (εδώ μιλάμε για σχιζοφρένεια), σημαίνει πως είναι εν δυνάμει εγκληματίες, άρα σαν τέτοιους θα πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε εξ αρχής. Δεν ντρεπόμαστε λίγο λέω εγώ. Και η νεοελληνική κοινωνία μάλιστα έχει το θράσος να υπεραμύνεται του χριστιανικού της θρησκευτικού αισθήματος.

Δεν θέλω να πιστεύω ότι έχουμε σαπίσει τόσο πολύ σαν κοινωνία. Μπορεί τα αντανακλαστικά μας να ενεργοποιούνται με πιο αργούς ρυθμούς, σε σχέση με άλλοτε. Κάποιες και κάποιοι μεγαλώσαμε άλλωστε. Εξακολουθώ όμως, να διατηρώ την αισιοδοξία μου ότι σαν λαός είμαστε φιλότιμος γιατί έχουμε δημοκρατικά φρονήματα. Και όταν θα έρθει η ώρα, θα τα υπερασπιστούμε. Λοιπόν, πρέπει να καταλάβουμε πως η ώρα έχει έρθει. Πόσα ακόμα θα ανεχτούμε;

Πρωινό ξύπνημα.

ΠΡΩΙΝΟ ΞΥΠΝΗΜΑ.

Photo by Cristian Newman on Unsplash

Πρώτη βδομάδα του Νοέμβρη 2019.
Ξυπνάς το πρωί, ετοιμάζεις τον καφέ σου και αναλογίζεσαι πριν κοιτάξεις την επικαιρότητα: Πόσους συγγενείς του θα διορίσει σήμερα ο Κούλης και θα πρέπει να τους πληρώνεις από την τσέπη σου; 
Πόσοι βουλευτές του κοινοβουλίου θα ανοίξουν το στόμα τους για να ξεράσουν έναν ρατσιστικό οχετό; 
Πόσοι σκατόψυχοι ελληναράδες θα επιτεθούν σε ταλαιπωρημένους πρόσφυγες; 
Πόσα νέα παιδιά, δηλητηριασμένα από την αμορφωσιά και το μισαλλόδοξο μίσος, θα στρέψουν την απόγνωσή τους για ένα μέλλον χωρίς ελπίδα, στους πιο αδύναμους αυτού του κόσμου, χαρακώνοντας άλλα νέα παιδιά και κάνοντας καταλήψεις που ζητούνε να απαγορεύτεί το δικαίωμα στην εκπαίδευση σε πρόφυγες και μετανάστες, ενώ είμαστε ένας λαός που προέρχεται κατά κόρον από πρόσφυγες και μετανάστες;
Πόσοι μάρτυρες του Noor 1 θα βρεθούν σκοτωμένοι και πόσοι εισαγγελείς θα παραιτηθούν από την υπόθεση; 
Πόσοι σκυλάδες νταβατζήδες θα πάρουν πόστα σε θέσεις-κλειδιά και θα τους πληρώνεις και αυτούς εσύ και ο κάθε εσύ; 
Πόσοι σάπιοι παπάδες, που και αυτούς τους πληρώνεις εσύ και ο κάθε εσύ, θα δέχονται να βιάζονται παιδάκια στους κόλπους της εκκλησίας, αλλά θα απειλούν να σηκώσουν καραμπίνες μαζί με το χριστιανοταλιμπάν κοπάδι τους ενάντια σε άλλα παιδάκια που απλά πιστεύουν σε άλλον Θεό; 
Αυτά λοιπόν θα αναλογίζεσαι, ανάμεσα σε άλλα ενώ μια ακόμα μέρα ξημερώνει στον τόπο που γέννησε έναν από τους σπουδαιότερους πολιτισμούς. Έναν πολιτισμό που θεωρούσε μέλος του όποιον μετέχει σε αυτόν. 
Θα αναρωτιέσαι λοιπόν, τι μπορεί να πήγε στραβά και ντρέπεσαι τελικά που ζεις σε αυτόν τον τόπο;

(Αναδημοσίευση από παλιότερη ανάρτηση μου στο facebook στις 7/11/2019)

Οι άλλοι εμείς.

 Click by Lilith

Θέλουν το αστυνομικό κράτος να γίνει καθεστώς.
Αλλάζουν τη νομοθεσία. 
Καταργήθηκε το άσυλο και έρχεται νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις. 
Την ίδια στιγμή απελευθερώνουν δολοφόνους, καταχραστές εκατομμυρίων ευρώ δημόσιου χρήματος, παραγράφουν αδικήματα ασέλγιας σε παιδεραστές και διορίζουν σε κρατικές θέσεις άχρηστα άτομα, απατεώνες, ψυχωτικές θεούσες, χουντικούς βρυκόλακες, νταβατζήδες και λαμόγια παντός είδους και κοψιάς, μέχρι και τον μπατζανάκη της πεθεράς του κουνιάδου τους.
Και να μην ξεχνάμε πως όλους αυτούς, τους πληρώνουμε εμείς από τις τσέπες μας. 
Και εμείς, έξυπνε ελληνικέ λαέ, κάποιοι πολλοί από εμάς, επανέφεραν ως σωτήρες, αυτούς που κατάστρεψαν τη χώρα, τη ζωή μας και το μέλλον των παιδιών μας. Και έχουν το θράσος να μιλάνε για αριστεία και αξιοκρατία, ήθος και φιλοπατρία. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, βρωμίζουν και τα μάτια μας με μια αισθητική που είναι βάρβαρη, απολίτιστη, απάνθρωπη και φτηνή. 
Τι συμβαίνει ρε παιδιά; 
Δεν θέλω να πιστέψω ότι ισχύει ότι η κάθε χώρα έχει την κυβέρνηση που της αξίζει. 
Ότι τέτοιοι είμαστε, άχρηστοι γόνοι πλούσιων εκμεταλλευτών, κομπλεξικοί συντηρητικοί απολιτίκ δυστυχισμένοι, λαμόγια, απατεώνες και σφουγγοκωλάριοι όλων των ειδών και κατηγοριών, πάσης φύσης ημιμαθείς ξερόλες που ζούνε εκτός τόπου και χρόνου, είτε επειδή παίρνουν πολύ σοβαρά τον εαυτό τους είτε επειδή έχουν περιορισμένη αντιληπτική ικανότητα και πάνω από όλα ΚΑΚΟΙ και μικροπρεπείς άνθρωποι.
Χωρίς αισθήματα αγάπης, ανθρωπιάς, αλληλεγγύης και δικαιοσύνης, 
Και πάνω από όλα αξιοπρέπειας και ντροπής. 
Δεν θέλω να το πιστέψω όμως. 
Υπάρχουμε και οι άλλοι εμείς, που σεβόμαστε και αγαπάμε τη δημοκρατία και τον πολιτισμό και θα τα υπερασπιστούμε, πόσο παραπάνω στον τόπο που τα γέννησε. 
Όλοι εμείς λοιπόν, δεν θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. 
ΑΡΚΕΤΑ!

Lilith Reloaded

Καλησπέρα διαδικτυακέ κόσμε!

 "Lilith," by A Wraith,

Αποφάσισω να ενεργοποιήσω εκ νέου το παλιό μου blog, όταν πριν από 6-7 χρόνια, είχα νιώσει κάποιες λίγες φορές, σποραδικά, την ανάγκη να μοιραστώ κάποιες σκέψεις με τον διαδικτυακό χωροχρόνο.
Αυτήν την περίοδο, λοιπόν, μου γεννήθηκε πολύ περισσότερες φορές η ανάγκη να επικοινωνήσω τις σκέψεις  μου, ρίχνοντας τες σαν ένα μπουκάλι με μήνυμα μέσα στην άβυσσο της καταιγιστικής πληροφορίας, διότι οι καιροί που ζούμε μου έχουν εγείρει ανησυχητικά ερωτήματα  και προβληματισμούς.
Όλο και πιο συχνά τους τελευταίους μήνες, διατύπωνα την άποψή μου για τις πολιτικές εξελίξεις στα social media, σε σημείο να δημιουργήσω δυσανασχέτηση σε κάποιους αγαπημένους γνωστούς και διαδικτυακούς φίλους, οι οποίοι δεν θέλουν να παρακολουθούν την επικαιρότητα, γιατί τους δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα. Επειδή, λοιπόν, είναι δικαίωμά τους και επιλογή τους, και τους σέβομαι, αποφάσισα να οργανώσω πιο συστηματικά τις σκέψεις και τις θέσεις μου στο παλιό μου blog. Μια μορφή διαδικτυακού ημερολογίου, σημειωματάριου, το οποίο θα το επισκέπτεται όποιος-α θέλει να ταξιδέψει για λίγο στη δική μου τροχιά. Μια συμβολή στον δημοκρατικό διάλογο και την αναβάθμιση του δημόσιου λόγου. Το διαδίκτυο έχει όλες τις δυνατότητες να γίνει μια σύγχρονη εκκλησία του δήμου. Στο χέρι μας είναι.
Σε αυτό το ιστολόγιο λοιπόν, θα ασχοληθώ με θέματα κυρίως κοινωνικοπολιτικά στα πλαίσια σχολιασμού και αλληλεπίδρασης με την επικαιρότητα αλλά και ερευνητικά, ιστορικά και καλλιτεχνικά στα πλαίσια επικοινωνίας, αυτομόρφωσης, διάχυσης της γνώσης και διαμόρφωσης της πραγματικότητας.
Πόσο συχνά θα γράφω, δεν μπορώ να το ξέρω. Εξαρτάται από τη μέρα. Κάποιες φορές, το κεφάλι μου δεν μπορεί να σταματήσει να παράγει σκέψη προς επικοινωνία και άλλες φορές το μόνο που θέλω να κάνω είναι να κοιτάζω το ταβάνι. Επομένως, θα δούμε.
6 χρονιά μετά λοιπόν, Lilith Reloaded.